Door het coronavirus kwamen veel SW-bedrijven van de een op de andere dag tot stilstand. Ook bij het Gelderse Lucrato in Heerde. Maar stilzitten en toekijken tijdens de lockdown was geen optie voor locatiemanager Arjan van Rooij. Een week na sluiting volgden online gesprekken en na drie weken startten werknemers van de sociale werkvoorziening en beschut werk met thuiswerkzaamheden.
Wie Arjan van Rooij, locatiemanager bij Werkbedrijf Lucrato in Heerde
Wat Passend werk naar vermogen / individuele ontwikkeling centraal
Doel Met werknemers streven naar een duurzame plek op de arbeidsmarkt met daar waar nodig ondersteuning, zoals een jobcoach of een ergonomische aanpassing
Motto ‘Talent is aangeboren geluk, wat je er mee doet is een keuze’.
1 Toen de interne productiehallen van Lucrato tijdens de lockdown dicht moesten , zaten 350 medewerkers en kandidaten van de een op de andere dag thuis. Wat was je eerste gedachte?
‘Ik zag dat helemaal niet zitten. ‘Ik weet nog dat ik die middag na de persconferentie zei: “Ja, ho ‘ns effe. Ik heb hier vijftig man zitten en orders op tafel. Ik kan dit niet één-twee-drie stoppen.” Ook opdrachtgevers waren niet blij. Ik wilde eerst de orders voor klanten afmaken en vroeg wie me daarbij wilde helpen. Werknemers waren bereidwillig. Zelfs mensen die normaal gesproken alleen in de middag werkten, kwamen het de volgende ochtend nog afmaken. Die middag gingen we dicht.’
2 Hoe hield je contact met je mensen?
‘Wekelijks hielden we telefonisch contact en er was ook wat contact online via What’s app, Facebook en Teams. Teams werkte voor ons niet. Niet iedereen heeft een computer, mensen wisten niet hoe het werkte of kregen het niet geïnstalleerd. In week één duurde een gesprek nog tien minuten, in de derde week kregen we alleen sociaal wenselijke antwoorden. De verveling sloeg toe. Hun sociale leven viel weg. Een aantal meed zelfs de supermarkt en/of draaide het dag- en nachtritme om. Kon ik ze overdag niet bereiken, kreeg ik ’s nachts ineens bericht. Sommigen waren écht eenzaam.’
3 Je besloot het werk naar mensen toe te brengen. Hoe kwam je op dit idee?
‘Met collega’s sprak ik over hoe we mensen weer echt konden zien. We concludeerden: Als je iets, bijvoorbeeld werk, komt afgeven, zie je mensen, is er een aanleiding voor een gesprek én geef je ze iets om handen. We hadden zo’n 28 medewerkers die zich vrijwillig opgaven om thuis te werken. We konden niet iedereen wekelijks voorzien van werk, maar alles was beter dan niks.’
4 Hadden opdrachtgevers genoeg werk voor jullie?
‘Meer dan genoeg. Maar niet alles was geschikt. We waren afhankelijk van wat werknemers aankonden en de grootte van hun huis. Iemand zei: “Ik heb een grote garage met een werktafel en stoel, zet de pallets maar neer.”
Tegen opdrachtgevers zei ik: Denk met me mee. Het moet schoon en klein werk zijn, niet te complex.’
5 Wat voor soort werk kregen ze?
‘Schilderijlijsten dicht sealen en verpakken, bevestigingsmaterialen in kleine zakjes en doosjes stoppen, etiketten aan bloembollen bevestigen, bloemzaden verpakken en duizenden beademingstubes met een puntsenslijper ontdoen van hun braampje. De een kreeg meer werk dan de ander en er zat geen (tijds)druk op.’
6 Zag je vooraf beren op de weg?
‘Ik laat me niet zo snel afschrikken. Natuurlijk moesten we wel praten over de gezondheidsrisico’s voor medewerkers, de chauffeur en onze klanten. Of corona via spullen overdraagbaar zou zijn wisten we in maart nog niet. Er waren nog veel onzekerheden. Wat als de chauffeur of de medewerker over een doosje niest of hoest? Al die vragen hebben we verzameld, samen met de bedrijfsarts kwamen we met maatregelen. Zo zetten wij het thuiswerk dat op vrijdag klaar was een weekend weg, voordat dit terugging naar de opdrachtgever.’
7 Is het thuiswerken in jouw ogen geslaagd?
‘Zeker, mensen waren dolblij dat ze weer iets konden doen en een praatje maakten met de chauffeur. Het was vrijwillig, niemand was verplicht om thuis te werken. Een aantal is het thuiswerk heel goed bevallen. Een van de medewerkers had zelfs een hogere productie dan normaal omdat ze meer gefocust op haar werk was.’
8 Jullie startten op een gegeven moment met een gefaseerde ‘intelligente herstart’. Wat hield dit in?
‘Een selecte groep uit Heerde pakte de werkzaamheden in het Gildenhus langzaam op. We creëerden een veilige werkplek. Normaal is er ruimte voor 72 mensen, met de anderhalve meter afstand zijn dat er nog maar twee keer twintig. Zolang er geen vaccin is, werken mensen hier maximaal twintig uur. Een paar mensen van de ochtendploeg werken ’s middags ook nog thuis. Dat is mooi.’
9 Wat doen jullie bij eventuele nieuwe lockdowns? Staan jullie dan weer in de thuisstand?
‘Absoluut, we weten nu hoe het moet. Ik kan snel schakelen zodat het werk vanuit huis wordt uitgevoerd. En ik weet dat we er dan financieel weer op toeleggen maar ook dat ik heel veel mensen een zinvolle tijd én behoud van structuur bezorg.’
3 geleerde lessen